مسمومیت با اتیلن گلیکول و الکل صنعتی نارنجی مشخصاً با ایجاد اسیدوز متابولیک شکاف آنیونی شدید همراه است. متابولیسم اتیلن گلیکول توسط الکل دهیدروژناز اسیدهای مختلفی از جمله اسیدهای گلیکولیک، اگزالیک و فرمیک تولید می کند.
اتیلن گلیکول در ضدیخ و حلال ها وجود دارد و به طور تصادفی یا به عنوان اقدام به خودکشی بلعیده می شود. اثرات اولیه مسمومیت عصبی است و با مستی شروع می شود، اما می تواند به سرعت به تشنج و کما تبدیل شود.
در صورت عدم درمان، علائم قلبی ریوی مانند تاکی پنه، ادم ریوی غیرقلبی و فروپاشی قلبی عروقی ممکن است ظاهر شوند.
از 24 تا 48 ساعت پس از مصرف، بیماران ممکن است دچار درد پهلو و آسیب حاد کلیه شوند که اغلب با کریستال‌های اگزالات کلسیم فراوان در ادرار همراه است. دوز کشنده اتیلن گلیکول تقریباً 100 میلی لیتر است.
متانول نیز توسط الکل دهیدروژناز متابولیزه می شود و فرمالدئید تشکیل می دهد که سپس به اسید فرمیک تبدیل می شود. متانول در انواع آماده سازی های تجاری مانند شلاک، لاک الکل و محلول های یخ زدایی یافت می شود و به الکل چوب نیز معروف است.
مانند اتیلن گلیکول، متانول می تواند به صورت تصادفی یا به عنوان اقدام به خودکشی مصرف شود. از نظر بالینی، مصرف متانول با یک استنشاق حاد و به دنبال آن یک دوره بدون علامت به مدت 24 تا 36 ساعت همراه است.
درد شکمی ناشی از پانکراتیت، تشنج، کوری و کما ممکن است ایجاد شود. کوری ناشی از سمیت مستقیم اسید فرمیک روی شبکیه است.
مسمومیت با متانول همچنین با خونریزی در ماده سفید و پوتامن همراه است که می تواند منجر به تاخیر در شروع سندرم پارکینسون شود. دوز کشنده متانول 60 تا 250 میلی لیتر است.
اسیدوز لاکتیک نیز یکی از ویژگی های مسمومیت با متانول و اتیلن گلیکول است و به افزایش شکاف آنیون کمک می کند. همراه با شکاف آنیونی بالا، شکاف اسمولی سرنخ مهمی برای تشخیص مسمومیت با اتیلن گلیکول و متانول است. شکاف اسمولی تفاوت بین اسمولالیته اندازه گیری شده و محاسبه شده است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.